Ruzie gemaakt en verdrietig

Hey meiden,

Gisteren heb ik ruzie gemaakt met men ventje en ben nu nog steeds meeeega verdrietig :-(.
Het zit dus zo ..... mijn ventje werk in een garage en heeft normaal uren van 8u tot 17u savonds ...
Maar NOG NOOIT is hy om 17u savonds gestopt met zyn werk .... vaak werkt hy door tot 19u of zelfs 20u ...
Ik weet dus NOOIT wanneer hy zal thuiskomen en wanneer ik nu eindelijk nog aan men eten moet beginnen!
Ja jullie lezen het goed! Dikwijls dat ik om 20u30 nog moet beginnen aardappelen koken en vlees bakken ... :-(

De ene periode valt het mee en dan kan hy wel eens om 19u thuis zyn wat ik al 'vroeg' vind ...
Vorige week hadden we 'een week verlof' en hebben we ook weer vanalles en nog wat gedaan aan het huis/ gras afryden/ kale plekken inzaaien/ de méga berg aarde die hier nog lag van ons stuk opte hogen nadat het terras gelegd was opscheppen op aanhangwagen en er zo in totaal 7 tal keer mee heen en weer gereden ...
Kortom het enige wat we samen gedaan hebben is de lijst voor de baby gaan leggen id winkel en dan nog weet ik niet of het wel met zyn volle gedacht was ...
Grootste punt van ergernis was dan ook weer begonnen : DE START van het nieuwe voetbalseizoen ....
Dan komt hy thuis met zo'n lijst van 2 à 3 maal per week trainen en dan nog een match ergens tussendoor id week savonds ...

In de vakantieweek kon me dit niet zo echt schelen omdat ik hem overdag dan tenmiste nog zag ... maar id werkweek kan ik het echt niet meer hebben!
De laatste weeeken al loopt het ook de spuigaten uit op zen werk ... er is géén 1 avond geweest dat hy voor 20u thuis was! Géén enkele ....
Zelfs al werkt hy 'zo laat' dan nog gaat hy eens langs ofzo by zyn ouders (een krantje zitten lezen) of by zen 'werkmakker' die thuis aan auto's sleutelt om daar 'nog even te gaan helpen' ...
Als hy byv dan wel om 18u eens stopt dan gaat ie daar nog 2 uur verder doen dus...
Gisterenavond was het wéér half 9 toen ie thuis was (toen belde ie ook van by zen ouders thuis: dat hy daar vertrok, dus dat ik het dan weet om het eten op te zetten) ... weer nog speciaal beginnen koken voor hem.

Dinsdagavond was er match die om 20u30 pas startte op verplaatsing maar hy was al met werken gestopt om 17u30 en dan by zen ouders geweest'om hem wat op te frissen aangezien hy vuil is' en dan naar de voetbal te ryden ... Pas om 23u kwam ie weer thuis ...

Woensdagavond hetzelfde pas om 20u thuis ... dan komt de buurman bellen om zen kat te zoeken die al 3 weken vermist is, neemt ie de hond , ik zeg 'niet te lang hé seg' want was al 21u als ie naar buiten ging ... komt hy weer pas rond 22u30 binnen ofzo ....

Mijn weken bestaan hier dus uit niets anders meer dan 's morgens hem meestal niet zien vertrekken want tegen 7u15 is hy weg en nu ik moet rusten blijf ik in bed liggen ...
Wachten savonds tot hy belt dat ik het eten kan opzetten, meestal dus tussen 20 en 21u
Tafel afruime en ik moet alles id vaatwas zetten want hy 'kan dat niet zget hy altyd zelf' ...
Dan gaat hy douchen en tegen dat we id zetel zitten is het 22u of 22u30
Om dan rond 23u de tafel te dekken voor de volgende dag en tegaan slapen ...

Als ik dan nog 'het geluk' heb dat het training of match is dan zit ik hier nog langer alleen en zie ik hem dus enkel max 30 minuten voor we gaan slapen ...

Gisteren vroeg ik wil je dan eens vandaag op tyd voor my stoppen dat we tenminste eens een langere leuke avond voor de tv ofzo kunnen hebben ... zegt ie 'ahja maar het is training hé schatje' :-( WEERAL een zoveelste avond naar de kloten want als ie dan thuiskom om 23u zet ie em dan id zetel en valt als een blok in slaap ....
Hy doet zelfs de moeite niet om naar de schopjes te kijken die onze kleine meid aan het geven is 'omdat dat té lang duurt' eer ze schopt :-(

Zo gaat het nu dus al een 3tal jaar hé en al een aantal keren is de bom ontploft en wil ik hem duidelijk maken dat het zo niet verder kan maar veel trekt hy hem daar niet van aan ...
Enkel als er tranen aan te pas komen 'zal hy erop letten' maar 2 dagen nadien is het alweer dezelfde sleur ...

En hetgene waar ik het nu écht moeilijk mee heb is met het feit dat hy dan nog byna NIETS moet doen in het huishouden!
Ik ga achter eten na myn uren werken, ik maak het eten klaar tegen wanneer hy thuiskomt , ik ga de zware kratten drank id winkel gaanhalen, ik betaal alle facturen die hier toekomen, ik ruim hier op , doe de was en de plas en zorg dat hy verse kleren heeft, ik wijs hem erop wanneer het nu eens hoog tyd wordt dat hy de vuilniszakken wat kleiner maakt of moet buitenzetten, ik rij het gras af en moet altyd maar gaan klagen als de machine het voor de zoveelste maal weer begeeft ... ik moest naar alle firmas bellen voor onze bouw in den tyd omdat hy dat niet zo goed kan zegt hy ..
Maar nu ik zwanger ben en harde buiken heb ben ik al de hele week thuis en de laatste tyd gaat het dan ook zo maar niet meer om alles rond te krijgen en dat wil hy gewoon niet zien ..
Ook alle voorbereidingen voor de baby neemt hy geen enkel initiatief in ..
Afspraken die gemaakt worden met winkels ofzo moeten ofwel id week gebeuren NA 20u ofwel op een zaterdag in de voormiddag want namiddag is het match ...
Durfde hy gisteren dan nog aan te halen dat hy voor naar de gynaecoloog te gaan ook al eens om 18u is moeten stoppen ... (ja en dat was omdat ik me uitgerekend dan zovéél zorgen maakte en er om 20u géén plaats meer was!!!!!!)
Al de andere afspraken zyn altyd om 19u40 ofzo ....
Ik heb em toegeschreeuwd dat ik in het vervolg gewoon nog alleen zal gaan als het dan verdomme zo'n moeite kost om te stoppen en mee te gaan naar de gyneacoloog! ik was er echt van aangedaan dat ie dat durfde zeggen ...
Hy neemt me ook niet meer vast, geeft me geen knuffels meer, geen zoen voor en na het werk, NOOIT géén complimentjes gehad al JAREN ivm hmmm lekker eten ofzo, of hé je hebt gestofzuigd , of goed schat je hebt ook al drank gaan halen en dat terwijl die pakken zo zwaar zyn ... NIETS NIETS NIETS
Hy zegt dat als hy niets zegt dat het wel ok zal zyn hé? domme redenering, want als er dan iets niet ok is dan zegt hy het idd wel ... zoheb ik het eens goed in men neus gewreven gekregen dat ik zyn steak niet op voorhand mag bakken en dan id oven warmhouden want dan kan je er een koe mee doodslaan omdat het zo hard is!!!

Ik wa gisteren dan al wenend in bed gekropen ... moet je niet denken dat ie komt kijken ofzo hoor .. ook als ik hem de volle laag nog gaf id zetel vroeg ik hem om te antwoorden en hy zei niets ...at gewoon maar door ...
Hy is gewoon naar boven gekomen, zyn douche gepakt zoals altyd in hem beneden id zetel geplant zoals altyd ...
Hy kwam dus niet kijken!
Ik heb men boeltje dan byeengenomen om 21u30 en ben weggereden met de auto al wenend ...
Naar men ouders toe ... daar was ik ook niet welkom (door men vader) en heb ik al men tassen weer da auto ingesmeten en heb ik tot 1u snachts langs de kant vd weg gestaan zonder iets ... zonder dekentje, zonder drank, zonder iemand die me graag ziet en 24 weken zwanger :-(

Omdat ik nergens terecht kon had ik gestuurd naar men vent en gezegd dat ie de matras maar id babykamer kon leggen dat ik tenminste met men dikke buik nog in een bed kon slapen als ik wou ...
En hy stuurde dat ik naar huis moest komen dat hy me wel graag ziet maar dat we het morgen zouden uitpraten ...
Pffff wat geloofde ik daarvan? hy luistert toch nooit en praten doet ie niet ...

Ik ben echt ten einde raad en weet niet was ik nog doen moet ... voel me zo id steek gelaten door hem en door men ouders en ween tranen met tuiten ...
iK dacht deze middag ... er zal by het opstaan misschien een briefje ofzo liggen op tafel met sorry ik zie je graag of een berichtje op men gsm MAAR NIETS van dat ...
zelfs myn kant van de tafel was niet gedekt :-(

Het liefste van al wil ik ver weg van hier maar waar sta ik dan? :-(